രാജവെമ്പാല

ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും നീളമേറിയ വിഷപ്പാമ്പാണ്‌ രാജവെമ്പാല. (Ophiophagus hannah) ഒഫിയോഫാഗസ് ജനുസിലെ ഏക അംഗമാണ്. സാധാരണയ്ക്ക് മറ്റു പാമ്പുകളാണ് രാജവെമ്പാലയുടെ ആഹാരം, പലപ്പോഴും മറ്റു ഉരഗങ്ങളെയും കശേരുകികളെയും കരണ്ടുതീനികളെയും ഭക്ഷിക്കാറുണ്ട്. വളരെ വിസ്താരമേറിയ ഇടങ്ങളിൽ സഞ്ചരിക്കുന്ന, കടുത്ത വിഷമുള്ള രാജവെമ്പാല പ്രകോപനം ഉണ്ടായാൽ അതീവ അപകടകാരിയാണെങ്കിലും സാധാരണ നിലയ്ക്ക് മനുഷ്യരുമായി ഇടയാൻ നിൽക്കാത്തവരാണ്. വിഷപ്പാമ്പുകളടങ്ങുന്ന മറ്റു നാഗങ്ങളെ ആഹാരമാക്കുന്ന രാജവെമ്പാലയുടെ സ്വഭാവത്തെയാണു ശാസ്ത്രീയനാമത്തിലെ Ophiophagus എന്ന പദം സൂചിപ്പിക്കുന്നതു്. രാജവെമ്പാലയുടെ ആംഗലേയനാമമായ King Cobra എന്ന പേരിൽ നിന്നും പ്രസ്തുത ഉരഗം, മൂർഖൻ (Naja naja) പാമ്പുകളുടെ കൂട്ടത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വർഗ്ഗമാണെന്ന ധാരണ പൊതുവായിട്ടുണ്ട്. നജാ കുടുംബത്തിൽ പെടുന്ന പാമ്പുകളെ പോലെ പത്തി വിടർത്തുവാൻ കഴിയുമെന്നതൊഴിച്ചാൽ മൂർഖനുമായി മറ്റുസാമ്യങ്ങൾ രാജവെമ്പാലയ്ക്കില്ല. ഇന്ത്യയിലെയും ശ്രീലങ്കയിലെയും മ്യാന്മറിലെയും നാടോടിക്കഥകളിലും പുരാണങ്ങളിലും ഇവയ്ക്ക് പ്രമുഖസ്ഥാനമുണ്ട്. ഇന്ത്യയുടെ ദേശീയ ഉരഗമായ രാജവെമ്പാല ആവാസവ്യവസ്ഥയുടെ നാശത്താൽ 2010 മുതൽ ഐ.യു.സി.എൻ.റെഡ് ലിസ്റ്റ്ൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.

ഭാരം, വലിപ്പം

പൂർണ്ണവളർച്ചയെത്തിയ രാജവെമ്പാലയ്ക്ക് 19 അടിയോളം (എകദേശം 5.79. മീറ്റർ) നീളം വന്നേക്കും, സാധാരണയായി പ്രായപൂർത്തിയായ രാജവെമ്പാലയ്ക്ക് ശരാശരി 13 അടിയോളം നീളവും 6 കിലോഗ്രാം വരെ ഭാരവും കാണപ്പെടുന്നു. അളന്നതിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും വലുത് 18.4 (5.59മീ) അടി തായ്‌ലാന്റിൽ നിന്ന് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിൽ ദയാവധം നടക്കുന്നതിനു മുന്നേ 1939ൽ ലണ്ടനിലെ മൃഗശാലയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന രാജവെമ്പാലയ്ക്ക് 18.7 അടി നീളവും 6 കിലോഗ്രാം ഭാരവും ഉണ്ടായിരുന്നതായി പറയപ്പെടുന്നു കേരളത്തിൽ 16 അടി വലിപ്പം ഉള്ളവയെ ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. ശരാശരി ആയുസ്സ് 20 വർഷമാണ്. ഇവ ഇന്ത്യയിലെയും തെക്കുകിഴ ക്കേഷ്യയിലെയും വനങ്ങളിൽ ഉള്ള രാജവെമ്പാല വലിയ ഭൂവിഭാഗങ്ങൾ സ്വന്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഇന്ത്യയിലെയും തെക്കൻ നേപ്പാളിലെയും തെറായ് മുതൽ ഭൂട്ടാൻ, വടക്കുകിഴക്കൻ ഇന്ത്യ, ബംഗ്ലാദേശ്, മ്യാൻമർ, തെക്കൻ ചൈന, കംബോഡിയ, തായ്ലൻഡ്, ലാവോസ്, വിയറ്റ്നാം, മലേഷ്യ, സിംഗപ്പൂർ, ഇന്തോനേഷ്യ, ഫിലിപ്പീൻസ് എന്നിവിടെയെല്ലാം രാജവെമ്പാലയെ കാണാം. ഉത്തരേന്ത്യയിൽ, ഗർവാൾ, കുമയോൺ, ഉത്തരാഖണ്ഡിലെയും ഉത്തർപ്രദേശിലെയും ശിവാലിക്, ടെറായി പ്രദേശങ്ങളിൽ ഇത് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. വടക്കുകിഴക്കൻ ഇന്ത്യയിൽ, വടക്കൻ പശ്ചിമ ബംഗാൾ, സിക്കിം, അസം, മേഘാലയ, അരുണാചൽ പ്രദേശ്, നാഗാലാൻഡ്, മണിപ്പൂർ, മിസോറാം എന്നിവിടങ്ങളിൽ രാജവെമ്പാലയുടെ സാന്നിധ്യം രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. പൂർവഘട്ടങ്ങളിൽ, തമിഴ്‌നാട്, ആന്ധ്രാപ്രദേശ് മുതൽ തീരദേശ ഒഡീഷ വരെയും ബീഹാർ, തെക്കൻ പശ്ചിമ ബംഗാൾ, പ്രത്യേകിച്ച് സുന്ദർബൻസ് എന്നിവിടങ്ങളിലും രാജവെമ്പാല ഉണ്ട്.. പശ്ചിമഘട്ടത്തിൽ കേരളം, കർണാടക, മഹാരാഷ്ട്ര, ഗുജറാത്ത് എന്നിവിടങ്ങളിലും ഇവയുണ്ട്.  ഗ്രേറ്റ് ആൻഡമാൻ ശൃംഖലയിലെ ബരാടാംഗ് ദ്വീപിലും രാജവെമ്പാലയെ കാണാം.ശരീരത്തിൽ തുടങ്ങി തലയിൽ ഒത്തുചേരുന്ന കറുപ്പും വെളുപ്പും നിറമുള്ള ബാൻഡുകളുള്ള ഒലിവ് പച്ചയാണ് കിംഗ് കോബ്രയുടെ തൊലി. 15 ഡ്രാബ് നിറമുള്ളതും കറുത്ത അറ്റങ്ങളുള്ളതുമായ കവചങ്ങളാൽ തല മൂടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മൂക്ക് വൃത്താകൃതിയിലാണ്, നാവ് കറുത്തതാണ്. മുകളിലെ താടിയെല്ലിൽ രണ്ട് ഫാങ്ങുകളും 3–5 മാക്സില്ലർ പല്ലുകളും താഴത്തെ താടിയെല്ലിൽ രണ്ട് വരികളുള്ള പല്ലുകളുമുണ്ട്. മൂക്ക് രണ്ട് കവചങ്ങൾക്കിടയിലാണ്. വലിയ കണ്ണുകൾക്ക് സ്വർണ്ണ ഐറിസും വൃത്താകൃതിയിലുള്ള പ്യൂപ്പിളുകളുമുണ്ട്. ഓവൽ ആകൃതിയിലുള്ളതും ഒലിവ് പച്ച മിനുസമാർന്ന സ്കെയിലുകളും ഏറ്റവും താഴ്ന്ന രണ്ട് സ്കെയിലുകൾക്കിടയിൽ രണ്ട് കറുത്ത പാടുകളും കൊണ്ട് മൂടിയിരിക്കുന്നു. അതിന്റെ സിലിണ്ടർ വാൽ മുകളിൽ മഞ്ഞകലർന്ന പച്ചയും കറുപ്പ് അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. തലയ്ക്ക് മുകളിൽ ഒരു ജോഡി വലിയ ആൻസിപിറ്റൽ സ്കെയിലുകളും കഴുത്തിൽ 17 മുതൽ 19 വരികളുള്ള മിനുസമാർന്ന ചരിഞ്ഞ ചെതുമ്പലും ശരീരത്തിൽ 15 വരികളുമുണ്ട്. ചെവ്‌റോൺ ആകൃതിയിലുള്ള വെള്ള, മഞ്ഞ അല്ലെങ്കിൽ ബഫ് ബാറുകൾ ഉള്ള ഇവയ്ക്ക് ശൈശവാവസ്ഥയിൽ കറുത്തനിറാമാണ്. കിംഗ് കോബ്ര ലൈംഗികമായി ദ്വിരൂപമാണ്, ആണ പാമ്പുകൾ വലുതും ഇളം നിറമുള്ളവയുമാണ്. വലുപ്പത്തിലും വികസിതമായും ഇത് മറ്റ് കോബ്ര ഇനങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ഇവയ്ക്ക് നല്ല വലിപ്പവും കഴുത്തിൽ ഇടുങ്ങിയതും നീളമുള്ളതുമായ വരയുമുണ്ട്. വളർച്ചയെത്തിയ പാമ്പിന്റെ തല വളരെ വലുതും കാഴ്ചയ്ക്ക് ഭീമാകാരവുമാണ്. നിലവിലുള്ള മിക്ക പാമ്പുകളേയും പോലെ, മാക്രോസ്റ്റമി കാരണം, വലിയ ഇരകളെ വിഴുങ്ങാൻ അതിന്റെ താടിയെല്ലുകൾ വികസിപ്പിക്കാൻ ഇതിന് കഴിയും. ഇതിന് പ്രോട്ടീഗ്ലിഫ് ഡെന്റിഷൻ ഉണ്ട്, അതിനർത്ഥം വായയുടെ മുൻഭാഗത്ത് രണ്ട് ഹ്രസ്വവും സ്ഥിരവുമായ ഫാങ്ങുകളാണുള്ളത്, ഇത് ഇരയിലേക്ക് വിഷം കടത്തിവിടുന്നു. കൊളുബ്രിഡുകളുടെയും എലാപിഡുകളുടെയും സാധാരണ “ഒൻപത് പ്ലേറ്റ്” ക്രമീകരണത്തിന് പിന്നിലാണ് ഇത് രാജവ്മ്പാലയ്ക്ക് സവിശേഷമായുള്ളതാണ്. രാജവെമ്പാലയ്ക്കും അതിന്റെ നാവിലൂടെ രാസവിവരങ്ങൾ ലഭിക്കുന്നു, നാവിൽക്കൂറ്റി ലഭിക്കുന്ന ഗന്ധകണികകൾ വായയുടെ തലയുടെ മുകളിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഒരു സെൻസറി റിസപ്റ്ററിലേക്ക് (ജേക്കബ്സന്റെ അവയവം) മാറ്റുന്നു. ഇരയുടെ ഗന്ധം കണ്ടെത്തുമ്പോൾ, ഇരയുടെ സ്ഥാനം അളക്കാൻ സാധിക്കുന്നു, നാവിന്റെ ഇരട്ട ഫോർക്കുകൾ സ്റ്റീരിയോയായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു. ഇത് നിലത്തുനിന്നുള്ള വൈബ്രേഷൻ അനുഭവിക്കുകയും ഏകദേശം 100 മീറ്റർ (330 അടി) അകലെനിന്നു പോലും ഇരയെ കണ്ടെത്താൻ സഹായിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

പ്രതിരോധം

രാജവെമ്പാലയെ ആക്രമണസ്വഭാവവിയായി കണക്കാക്കുന്നില്ല. ഇത് സാധാരണയായി മനുഷ്യരെ ഒഴിവാക്കുകയും അസ്വസ്ഥമാകുമ്പോൾ തെന്നിമാറുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ മുട്ടയ്ക്ക് കാവലിരിക്കുന്ന കാലത്ത് ആക്രമണാത്മകമായി പ്രതിരോധിക്കുകയും അതിക്രമിച്ചുകടക്കുന്നവരെ അതിവേഗം ആക്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പരിഭ്രാന്തരാകുമ്പോൾ, അത് ശരീരത്തിന്റെ മുൻഭാഗം ഉയർത്തുന്നു, ഹുഡ് നീട്ടുന്നു, പത്തിയും കാണിച്ച് ഹിസ് ശബ്ദമുണ്ടാക്കുന്നു. സിംഗപ്പൂരിൽ കണ്ടുമുട്ടിയ വൈൽഡ് കിംഗ് കോബ്രകൾ ശാന്തമാണെന്ന് തോന്നിയെങ്കിലും വളർത്തുമ്പോൾ സ്വയം പ്രതിരോധത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു. രാജവെമ്പാലയുടെ വിഷം ന്യൂറോടോക്സിക് ആണ്. കടിയേറ്റ് 30 മിനിറ്റിനുള്ളിൽ മരണം സംഭവിക്കാം. ഇവ കടിച്ച ഇരകളിൽ ഭൂരിഭാഗവും പാമ്പ് മന്ത്രവാദികളാണ്. രാജവെമ്പാലയുടെ കടിയേറ്റത് വളരെ അപൂർവമാണെന്ന് തായ്‌ലൻഡിലെ ആശുപത്രി രേഖകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അടുത്ത് വരുന്ന വസ്തുക്കളിലൂടെയോ പെട്ടെന്നുള്ള ചലനങ്ങളിലൂടെയോ ഇവയെ എളുപ്പത്തിൽ പ്രകോപിപ്പിക്കാം. ശരീരം ഉയർത്തുമ്പോൾ, രാജവെമ്പാലയ്ക്ക് ഇനിയും ദൂരത്തേക്ക് ആക്രമിക്കാൻ മുന്നോട്ട് പോകാൻ കഴിയും, മാത്രമല്ല ആളുകൾ സുരക്ഷിത മേഖലയെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യാം. ഒരൊറ്റ ആക്രമണത്തിൽ ഇതിന് ഒന്നിലധികം കടികൾ നൽകാൻ കഴിയും.മറ്റ് പല പാമ്പുകളേക്കാളും വളരെ താഴ്ന്ന പിച്ചാണ് കിംഗ് കോബ്രയുടെ ഹിസ്, അതിനാൽ പലരും അതിന്റെ വിളിയെ ഹിസ് എന്നതിലുപരി ഒരു “അലർച്ച” യോട് ഉപമിക്കുന്നു. 7,500 ഹെർട്സിനടുത്ത് പ്രബലമായ ആവൃത്തിയോടുകൂടിയ 3,000 മുതൽ 13,000 ഹെർട്സ് വരെയുള്ള വിശാലമായ ആവൃത്തിയിലുള്ളതാണ് മിക്ക പാമ്പുകളുടെയും ഹിസ്സിസ്, കിംഗ് കോബ്ര ഗ്രോളുകളിൽ 2,500 ഹെർട്സ്സിന് താഴെയുള്ള ആവൃത്തികളാണുള്ളത്, 600 ഹെർട്സ്സിന് സമീപമുള്ള ആധിപത്യ ആവൃത്തി, വളരെ കുറവാണ് മനുഷ്യ ശബ്‌ദത്തോടടുക്കുന്ന ആവൃത്തി. താരതമ്യ ശരീരഘടനാപരമായ മോർഫോമെട്രിക് വിശകലനം ട്രാച്ചൽ ഡിവർട്ടിക്യുലയുടെ കണ്ടെത്തലിന് കാരണമായി, ഇത് കിംഗ് കോബ്രയിലും അതിന്റെ ഇരയായ ചേരയിലും ലോ-ഫ്രീക്വൻസി അനുരണന അറകളായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു.

വിഷം

ഗബൂൺ അണലി എന്നൊരു ഇനം പാമ്പു കഴിഞ്ഞാൽ ഇരയുടെ ദേഹത്തേയ്ക്ക് ഒറ്റത്തവണ ഏറ്റവും അധികം വിഷം കുത്തിവയ്ക്കുന്നതു രാജവെമ്പാലയാണ്. രാജവെമ്പാലയുടെ കടിയേറ്റ ചില കേസുകൾ  അനുസരിച്ച് 15 മിനിറ്റിനുള്ളിൽ‌ അല്ലെങ്കിൽ‌ അതിൽ‌ കുറഞ്ഞ സമയത്തിനുള്ളിൽ‌ മരണം സംഭവിക്കുന്നു.വിഷവീര്യത്തിൽ മറ്റ് പാമ്പുകളെ അപേക്ഷിച്ച് രാജവെമ്പാല പിന്നിൽ ആണെങ്കിലും ഒരു കടിയിൽ കുത്തിവെയ്ക്കുന്ന വിഷത്തിന്റെ അളവ് വളരെ വലുതായതിനാൽ വേഗം മരണം സംഭവിക്കുന്നു. ഈ വിഷത്തിനു ഏകദേശം 20 പേരെയൊ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ആനയെയൊ കൊല്ലാൻ സാധിക്കും. സൈറ്റോടോക്സിനുകളും ന്യൂറോടോക്സിനുകളും ആൽഫ-ന്യൂറോടോക്സിനുകളും ത്രീ ഫിംഗർ വിഷവസ്തുക്കളും അടങ്ങിയതാണ് കിംഗ് കോബ്രയുടെ വിഷം. മറ്റ് ഘടകങ്ങൾക്ക് കാർഡിയോടോക്സിക് ഇഫക്റ്റുകൾ ഉണ്ട്. പോസ്റ്റോർബിറ്റൽ വിഷം ഗ്രന്ഥികൾ എന്ന ശരീരഘടന ഗ്രന്ഥികളിലാണ് ഇതിന്റെ വിഷം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നത്. ഇതിന് 420 മില്ലീഗ്രാം വരെ ഒരു കടിയിൽ എത്തിക്കാൻ കഴിയും (ഡ്രൈ വെയ്റ്റ് 400-600 മില്ലീഗ്രാം മൊത്തത്തിൽ)  ഇൻട്രാവൈനസ് കുത്തിവയ്പ്പിലൂടെ 1.28 mg/kg ആണ് LD50 വിഷാംശം എലികളിൽ കണ്ടത് 1.5 മുതൽ 1.7 വരെ mg/kg[15] subcutaneous injection വഴിയും 1.644 mg/kgഇൻട്രാപെരിറ്റോണിയൽ കുത്തിവയ്പ്പിലൂടെയും ലഭിച്ചു. ഗവേഷണ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി 1 ഗ്രാം വരെ വിഷം കറന്നെടുക്കാനും സാധിച്ചു. വിഷവസ്തുക്കൾ ഇരയുടെ കേന്ദ്ര നാഡീവ്യവസ്ഥയെ ബാധിക്കുന്നു, ഇതിന്റെ ഫലമായി കടുത്ത വേദന, കാഴ്ച മങ്ങൽ, വെർട്ടിഗോ, മയക്കം, ഒടുവിൽ പക്ഷാഘാതം എന്നിവ ഉണ്ടാകുന്നു. വിഷബാധ ഗുരുതരമായതെങ്കിൽ, അത് പുരോഗമിക്കുമ്പോൾ ഹൃദയ തകർച്ചയും തുടർന്ന് കോമയിലാവുകയും ചെയ്യുന്നു. ശ്വാസകോശ സംബന്ധമായ തകരാറുമൂലം മരണം ഉടൻ വരുന്നു. വിഷബാധ ഉണ്ടായാൽ 30 മിനിട്ടിനകം മരിക്കാം.  വിഷത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗമായ ഒഹനിൻ എന്ന ഒരു പ്രോട്ടീൻ ഘടകം സസ്തനികളിൽ ഹൈപ്പോലോക്കോമോഷനും ഹൈപ്പെറാൽജെസിയയക്കും കാരണമാകുന്നു. ഈ ലക്ഷണങ്ങളെ തിരിച്ചാക്കാൻ വലിയ അളവിൽ പ്രതിവിഷം ആവശ്യമായി വന്നേക്കാം. ഇക്വിനിൽ നിന്നും ലഭ്യമാക്കുന്ന പോളിവാലന്റ് പ്രതിവിഷം ഹാഫ്കൈൻ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടും കിംഗ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് പ്രിവന്റീവ് മെഡിസിൻ ആൻഡ് റിസർച്ചും ഇന്ത്യയിൽ നിർമ്മിക്കുന്നുണ്ട്. തായ് റെഡ്ക്രോസ് സൊസൈറ്റി നിർമ്മിക്കുന്ന ഒരു പോളിവാലന്റ് ആന്റിവനോമിന് കിംഗ് കോബ്രയുടെ വിഷം നിർവീര്യമാക്കാൻ കഴിയും. തായ്ലൻഡിൽ, മഞ്ഞളിന്റെ വേരിൽ നിന്നുമുണ്ടാക്കുന്ന ഒരു സംയുക്തം ഇവയുടെവിഷത്തിനെതിരെ ശക്തമായ പ്രതികരണം ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്.  മരണം ഒഴിവാക്കാൻ ശരിയായതും പെട്ടെന്നുള്ളതുമായ ചികിത്സകൾ നിർണ്ണായകമാണ്. വിഷബാധയ്ക്കുശേഷം ഒരാളെ പത്തുദിവസത്തെ ആശുപത്രിവാസത്തിനുശേഷം വിജയകരമായി രക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. രാജവെമ്പാലയുടെ എല്ലാ കടിയും വിഷബാധയ്ക്ക് കാരണമാകണമെന്നില്ല, പക്ഷേ അവ എല്ലായ്പ്പോഴും ചികിൽസ വേണ്ടതായിത്തന്നെ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ക്ലിനിക്കൽ മരണനിരക്ക് വിവിധ പ്രദേശങ്ങൾക്കിടയിൽ വ്യത്യാസപ്പെടുകയും പ്രാദേശിക മെഡിക്കൽ പുരോഗതി പോലുള്ള പല ഘടകങ്ങളെ ആശ്രയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. കിംഗ് കോബ്രാ കടിയേറ്റതിന് ലഭിച്ച 35 രോഗികളിൽ 10 മരണങ്ങൾ ഒരു തായ് സർവേ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നു. മരണനിരക്ക് (28%) മറ്റ് കോബ്ര ഇനങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് കൂടുതലാണ്. അഡ്‌ലെയ്ഡ് സർവകലാശാലയിലെ ക്ലിനിക്കൽ ടോക്സിനോളജി വകുപ്പ് ഈ പാമ്പിന്റെ കടിയ്ക്ക് ചികിത്സിക്കപ്പെടാത്ത അവസരത്തിൽ 50-60% മരണനിരക്കാണെന്ന് പറയുന്നു, ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നത് പാമ്പിന് വിഷമില്ലാത്ത അളവിൽ കടിയേറ്റാൽ പകുതിയോളം അവസരമുണ്ടെന്നാണ്.

പ്രത്യുൽപാദനം

ഇണചേരലിനുശേഷം പെൺപാമ്പ് 50 മുതൽ 59 ദിവസത്തിനുശേഷം മുട്ടകൾ ഇടുന്നു. മാർച്ച് അവസാനം മുതൽ മെയ് അവസാനം വരെ ഉണങ്ങിയ ഇല ലിറ്റർ ഉപയോഗിച്ച് കൂടുണ്ടാക്കുന്ന ഒരേയൊരു പാമ്പാണ് കിംഗ് കോബ്ര. മിക്ക കൂടുകളും മരങ്ങളുടെ ചുവട്ടിലാണ് ഉണ്ടാക്കുക. 55 സെന്റിമീറ്റർ (22 ഇഞ്ച്) വരെ ഉയരത്തിലും 140 സെന്റിമീറ്റർ (55 ഇഞ്ച്) വീതിയിലും. അവയിൽ പല പാളികളാണുള്ളത്, മിക്കവാറും ഒരു അറയുമുണ്ടാകും. അതിൽ പെൺപാമ്പ് മുട്ടയിടുന്നു. 7 മുതൽ 43 വരെ മുട്ടകൾ ഉള്ളതിൽ 66 മുതൽ 105 ദിവസം വരെ ഇൻകുബേഷൻ കാലയളവിനുശേഷം 6 മുതൽ 38 വരെ മുട്ടകൾ വിരിയും കൂടുകൾക്കുള്ളിലെ താപനില സ്ഥിരമല്ലെങ്കിലും 13.5 മുതൽ 37.4 ° C വരെ (56.3 മുതൽ 99.3 ° F വരെ) ഉയരം അനുസരിച്ച് വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു. രണ്ട് മുതൽ 77 ദിവസം വരെ പെൺപാമ്പ് കൂടുണ്ടാക്കുന്നു. വിരിയുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് 37.5 മുതൽ 58.5 സെന്റിമീറ്റർ വരെ (14.8 മുതൽ 23.0 ഇഞ്ച് വരെ) നീളവും 9 മുതൽ 38 ഗ്രാം വരെ (0.32 മുതൽ 1.34 ഔൺസ് വരെ) ഭാരവുമുണ്ട്. വിരിഞ്ഞ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ വിഷം മുതിർന്ന പാമ്പുകളുടേതുപൊലെ ശക്തമാണ്. തിളങ്ങുന്ന അവയുടെ നിറങ്ങൾ പക്വത പ്രാപിക്കുമ്പോൾ പലപ്പോഴും മങ്ങുന്നു. അവർ ജാഗരൂകരാണ്, അസ്വസ്ഥരാകുന്നുവെങ്കിൽ വളരെ ആക്രമണകാരികളാണ്. ശരാശരി ആയുസ്സ് 20 വർഷമാണ്.രാജവെമ്പാല പ്രധാനമായും വസിച്ചുപോരുന്നത് ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡം (ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ പടിഞ്ഞാറു ഭാഗം, ശ്രീലങ്ക എന്നിവ ഒഴികെ), ദക്ഷിണ ചൈന, ഫിലിപ്പീൻസ്, ഇന്തോനേഷ്യ, ദക്ഷിണപൂർവേഷ്യ എന്നിവിടങ്ങളിലെ മഴക്കാടുകളിലാണ് ‍. ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ പർവ്വതപ്രദേശങ്ങളിൽ സമുദ്രനിരപ്പിൽ നിന്നും 6500 അടിവരെ ഉയരത്തിൽ രാജവെമ്പാലയുടെ സാന്നിദ്ധ്യം കാണപ്പെടുന്നുണ്ട്. വനനശീകരണം നിമിത്തവും ഔഷധാവിശ്യത്തിനെന്ന പേരിൽ വൻ തോതിൽ കൊന്നൊടുക്കുന്നതുകൊണ്ടും രാജവെമ്പാലയുടെ എണ്ണത്തിൽ ഗണ്യമായ കുറവുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഈ ജീവി ഇപ്പോൾ വംശനാശഭീഷണി നേരിടുകയാണ്. തടാകങ്ങളും അരുവികളും നിറഞ്ഞ ഭൂപ്രകൃതിയിൽ ജീവിക്കുവാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന രാജവെമ്പാലയ്ക്ക് ഉത്‌പ്ലവിക്കുവാനുള്ള കഴിവുകൾ കൂടിയുണ്ടു്. വയനാട്ടിലെ കാടുകളിൽ രാജവെമ്പാല ധാരാളമായുണ്ട്. കർണാടകയിലെ അഗുംബെ വനമേഖലയിലും ഇവ ധാരാളമായി കാണപ്പെടുന്നു. ബ്രഹ്മഗിരി വനങ്ങളിലും ഇവ വസിക്കുന്നു. പൊതുവേ മഹാരാഷ്ട്ര മുതൽ കേരളം വരെയുള്ള പശ്ചിമഘട്ടത്തിൽ ഇവയെ കാണപ്പെടാറുണ്ട്. ഇന്ത്യയുടെ വടക്കു കിഴക്കൻ മേഖലയിലും തായ്‌ലാൻഡ്‌, മ്യാന്മാർ തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളിലെ ഈർപ്പമുള്ള കാടുകളിലും ഇവയുണ്ട്. പരന്ന ഭൂമിയിൽ മുട്ടയിട്ട ശേഷം കരിയില കൊണ്ടു മൂടി അതിനു മുകളിൽ അടയിരിയ്ക്കുന്നു. ഇങ്ങനെ കൂടുണ്ടാക്കുന്ന ഏക പാമ്പ്‌ രാജവെമ്പാലയാണ്. കരിയിലക്കൂനയ്ക്കുള്ളിലെ താപനില 27 ഡിഗ്രി സെൽഷ്യസ് ആണെന്നു ചെന്നൈ സ്നേക്ക് പാർക്കിലെ റോമുലസ് വിറ്റെക്കറുടെ ഡോക്യുമെൻടറിയിൽ കാണുന്നു. വിരിയുന്നതിനു തൊട്ടു മുമ്പ് തള്ളപ്പാമ്പ്‌ സ്ഥലം വിടുന്നു.അടയിരിക്കുന്ന പെൺരാജവെമ്പാല വളരെ അപകടകാരിയാണ്. കർണാടകയിലും കേരളത്തിലെ കൊട്ടിയൂരും ഇവയുടെ മുട്ട വിരിയിച്ച് എടുത്തിട്ടുണ്ട്.[30]. സാധാരണയായി 60 മുതൽ 80 ദിവസം വരെ വേണം മുട്ടകൾ വിരിയാൻ. തായ്‌ലൻഡിലെ കോ സാങ് (Koh Sang) എന്ന ഗ്രാമത്തിലെ വീടുകളിൽ രാജവെമ്പാലകളെ വളർത്തുന്നുണ്ട്. കൊച്ചു കുട്ടികൾ പോലും അവിടെ ഇതിനെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു. ടൂറിസ്റ്റുകൾക്ക് മുമ്പിൽ ഇവയെ പ്രദർശിപ്പിച്ചു ഗ്രാമീണർ പണമുണ്ടാക്കുന്നു. ഈ ഗ്രാമത്തെപ്പറ്റിയുള്ള ഡോക്യുമെണ്ടറികൾ ലഭ്യമാണ്.

ഇരതേടൽ

ഇതര നാഗങ്ങളെ പോലെ രാജവെമ്പാലയും അഗ്രം പിളർന്ന നാക്കുകൊണ്ടു മണം പിടിക്കുന്നു. എകദേശം 300 അടിദൂരെയുള്ള ഇരയെപ്പോലും ശ്രദ്ധിക്കാനാകും മട്ടിൽ കൃത്യതയുള്ള കാഴ്ചശക്തിയും, പ്രകമ്പനങ്ങൾ പൊടുന്നനെ തിരിച്ചറിയുവാനുള്ള കഴിവും, ബുദ്ധിശക്തിയും രാജവെമ്പാലയെ നല്ലൊരു വേട്ടക്കാരനാക്കുന്നു. ഇരയെ വിഷം പ്രയോഗിച്ചു കീഴ്‌പ്പെടുത്തിയ ശേഷം വിഴുങ്ങുകയാണു പതിവ്. വിഷം ദഹനസഹായിയായി കൂടി പ്രവർത്തിക്കുന്നു. മറ്റു പാമ്പുകളെപ്പോലെത്തന്നെ കീഴ്‌താടിയെല്ലുകൾ സ്ഥാനഭ്രംശനം ചെയ്തുകൊണ്ട് സ്വന്തം തലയേക്കാൾ വലിപ്പമുള്ള ഇരകളെ കൂടി വിഴുങ്ങുവാൻ രാജവെമ്പാലയ്ക്കു സാധിക്കുന്നു.

ഭക്ഷണം

രാജവെമ്പാലയുടെ മുഖ്യ ആഹാരം മറ്റു പാമ്പുകൾ തന്നെയാണു്. ഇവയിൽ വിഷമുള്ളവയും ഇല്ലാത്തവും ഉൾപ്പെടുന്നു. എന്നിരുന്നാലും ആഹാരത്തിനു ദൌർലഭ്യം നേരിടുമ്പോൾ പല്ലി , ഉടുമ്പ് എലി മുതലായ ജീവികളെയും ഇരകളാക്കുന്നു. ആഹാരം ദഹിക്കുന്നതിനുള്ള കാലതാമസവും കുറഞ്ഞ മെറ്റബോളിസവും കാരണം വയർ നിറയെ ഒരിക്കൽ ആഹരിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ മാസങ്ങളോളം ഇവയ്ക്ക് ഇരതേടാതെ ജീവിക്കുവാനാകും. പകൽ സമയങ്ങളിൽ ഇരതേടുന്ന രാജവെമ്പാലയെ ദുർലഭമായെങ്കിലും രാത്രികാലങ്ങളിലും കാണാറുണ്ടു്. തന്മൂലം ഇവയെ Diurnal ജീവികളെന്നു തെറ്റായി വ്യാഖ്യാനിച്ചു കാണപ്പെടാറുണ്ട്. ഇന്ത്യൻ കോബ്ര, ബാൻഡഡ് ക്രെയ്റ്റ്, ചേര, പൈത്തൺസ്, ഗ്രീൻ വിപ്പ് പാമ്പ്, കീൽബാക്ക്, ബാൻഡഡ് ചെന്നായ പാമ്പ്, ബ്ലൈത്തിന്റെ ജാലികാ പാമ്പ് എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള മറ്റ് പാമ്പുകളും ഉരഗങ്ങളുമാണ് കിംഗ് കോബ്രയുടെ ഭക്ഷണത്തിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത്. ഗന്ധം പിന്തുടർന്ന് മലബാർ പിറ്റ് വൈപ്പർ, ഹമ്പ്-നോസ്ഡ് പിറ്റ് വൈപ്പർ എന്നിവയേയും ഇത് വേട്ടയാടുന്നു. സിംഗപ്പൂരിൽ, ഒരു ക്ലൗഡ് മോണിറ്ററെ വിഴുങ്ങുന്നതായി നിരീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. അസാധാരണ മാണെങ്കിലും ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ, ഇവ ഇരയെ പേശി ശരീരം ഉപയോഗിച്ച് മുറുക്കിക്കൊല്ലാറുണ്ട്.